ارورهای سری 400

تا به حال پیش آمده که با هیجان روی یک لینک کلیک کنید و به جای محتوای مورد نظرتان، با یک صفحه سفید و پیامی مانند “404 Not Found” روبرو شوید؟ این تجربه‌ای ناخوشایند است که تقریباً همه ما داشته‌ایم. این پیام‌ها، که به خطاهای سری 400 یا ارورهای سمت کاربر (Client-Side Errors) معروف هستند، زبان مشترک مرورگرها برای گفتن یک چیز هستند: “درخواست شما مشکلی داشت و من نتوانستم آن را پردازش کنم.”

اما این خطاها فقط برای کاربران آزاردهنده نیستند؛ برای مدیران سایت، آن‌ها می‌توانند زنگ خطری برای مشکلات جدی‌تر باشند؛ از تجربه کاربری نامناسب و از دست دادن مشتریان گرفته تا آسیب به سئوی سایت و افت رتبه در گوگل.

در این راهنمای جامع از پشتیبان وردپرس، ما به اعماق دنیای خطاهای 4xx سفر می‌کنیم.

کدهای وضعیت HTTP و خطاهای سری 400 چه هستند؟

هر بار که شما آدرس یک سایت را در مرورگر خود وارد می‌کنید، مرورگر (کلاینت) یک درخواست به سرور آن سایت ارسال می‌کند. سرور پس از پردازش، یک پاسخ به همراه یک کد وضعیت HTTP برمی‌گرداند. این کدها به مرورگر می‌گویند که نتیجه درخواست چه بوده است.

این کدها به ۵ دسته تقسیم می‌شوند. برای اطلاعات فنی کامل و دقیق، می‌توانید به مستندات وب MDN درباره کدهای وضعیت HTTP مراجعه کنید که معتبرترین منبع در این زمینه است.

1. سری 1xx: اطلاعاتی (Informational)
2. سری 2xx: موفقیت‌آمیز (Successful) – مانند کد 200 OK
3. سری 3xx: ریدایرکت (Redirection) – مانند کد 301
4. سری 4xx: خطای کلاینت (Client Error)
5. سری 5xx: خطای سرور (Server Error)

مقاله امروز ما به طور کامل بر روی خطاهای سری 400 تمرکز دارد. این خطاها به ما می‌گویند که مشکل از سمت سرور نیست، بلکه درخواست ارسال شده از سمت کاربر (مرورگر) به دلیلی ناقص، اشتباه یا غیرمجاز بوده است. بیایید با معروف‌ترین آن‌ها شروع کنیم.

لیست کامل خطاهای سری 400 (مرجع جامع)

در حالی که در بخش‌های قبلی به بررسی رایج‌ترین خطاها پرداختیم، دنیای کدهای وضعیت HTTP بسیار گسترده‌تر است. برای مدیران سایت‌های حرفه‌ای و توسعه‌دهندگان، شناخت کامل این خطاها برای عیب‌یابی دقیق ضروری است. لیست زیر بر اساس مرجع رسمی IANA (سازمان تخصیص شماره‌های اینترنتی) که در منابعی مانند ویکی‌پدیا گردآوری شده، تهیه شده است.

جدول خطاهای رسمی و استاندارد 4xx

این جدول شامل تمام کدهای خطای سمت کلاینت است که به صورت رسمی ثبت و استانداردسازی شده‌اند.

کد	عنوان رسمی (Standard Title)	معنی به زبان ساده	کاربرد و دلیل اصلی
400	Bad Request	درخواست شما نامفهوم یا معیوب است.	سینتکس اشتباه در درخواست، کش خراب، URL ناقص.
401	Unauthorized	برای دسترسی به این منبع، باید احراز هویت شوید.	نیاز به لاگین، توکن (Token) نامعتبر یا منقضی شده.
402	Payment Required	برای دسترسی به این محتوا، باید هزینه پرداخت کنید.	(آزمایشی) استفاده در APIهای پولی و سیستم‌های پرداخت دیجیتال.
403	Forbidden	شما اجازه دسترسی به این منبع را ندارید.	سطوح دسترسی اشتباه فایل/پوشه، مسدود شدن IP.
404	Not Found	منبع درخواستی در این آدرس پیدا نشد.	URL اشتباه، صفحه حذف شده، لینک شکسته.
405	Method Not Allowed	متد درخواست (مثلاً GET, POST) برای این منبع مجاز نیست.	ارسال فرم با متد POST به یک URL که فقط GET را می‌پذیرد.
406	Not Acceptable	سرور نمی‌تواند پاسخی با فرمت درخواستی شما تولید کند.	درخواست فرمت خاصی (مثل XML) که سرور پشتیبانی نمی‌کند.
407	Proxy Authentication Required	شما باید ابتدا در پروکسی سرور احراز هویت شوید.	استفاده از شبکه شرکتی یا سازمانی که نیاز به لاگین در پروکسی دارد.
408	Request Timeout	سرور در زمان مجاز، درخواست کاملی از شما دریافت نکرد.	اتصال اینترنت کند کاربر، بار زیاد روی سرور.
409	Conflict	درخواست شما با وضعیت فعلی منبع تداخل دارد.	تلاش برای آپلود یک فایل قدیمی‌تر از نسخه موجود در سرور.
410	Gone	این منبع برای همیشه حذف شده و دیگر در دسترس نخواهد بود.	محتوای حذف شده دائمی برای اطلاع‌رسانی بهتر به موتورهای جستجو.
411	Length Required	سرور درخواست را بدون هدر Content-Length رد می‌کند.	(فنی) درخواست‌های POST باید اندازه محتوای خود را مشخص کنند.
412	Precondition Failed	یک یا چند شرط مشخص شده در هدر درخواست، برقرار نیست.	(فنی) استفاده در آپلودهای شرطی برای جلوگیری از بازنویسی تغییرات.
413	Payload Too Large	حجم درخواست شما از محدودیت سرور بیشتر است.	آپلود فایلی حجیم‌تر از حد مجاز تنظیم شده در سرور.
414	URI Too Long	آدرس URL درخواستی شما بیش از حد طولانی است.	URL حاوی پارامترهای بسیار زیاد و طولانی.
415	Unsupported Media Type	فرمت داده‌های ارسالی شما توسط سرور پشتیبانی نمی‌شود.	آپلود یک فایل با فرمت غیرمجاز (مثلاً آپلود فایل ویدیو به جای عکس).
416	Range Not Satisfiable	محدوده درخواستی شما از فایل، معتبر نیست.	درخواست بخشی از یک فایل که خارج از اندازه واقعی آن است.
417	Expectation Failed	انتظار مشخص شده در هدر Expect درخواست، برآورده نشد.	(فنی) ناسازگاری در ارتباطات پیشرفته بین کلاینت و سرور.
418	I’m a teapot	من یک قوری هستم!	یک شوخی اینترنتی (April Fools’ Day) در سال ۱۹۹۸؛ به معنی عدم تمایل به انجام درخواست.
421	Misdirected Request	درخواست به سروری ارسال شده که قادر به پاسخگویی نیست.	پیکربندی اشتباه DNS یا سرور.
422	Unprocessable Entity	درخواست شما قابل فهم است اما به دلیل خطاهای معنایی، قابل پردازش نیست.	ارسال داده‌های ناقص یا نامعتبر در یک فرم (مثلاً فیلد ایمیل خالی).
423	Locked	منبعی که به آن دسترسی می‌خواهید، قفل شده است.	استفاده در سیستم‌های مدیریت فایل برای جلوگیری از ویرایش همزمان.
424	Failed Dependency	درخواست به دلیل شکست یک درخواست قبلی، ناموفق بود.	وقتی یک عملیات به موفقیت عملیات دیگری وابسته است.
425	Too Early	سرور تمایلی به پردازش درخواستی که ممکن است تکراری باشد، ندارد.	(آزمایشی) یک مکانیزم امنیتی برای جلوگیری از حملات بازپخش.
426	Upgrade Required	کلاینت باید به یک پروتکل دیگر (مثلاً TLS/1.3) ارتقا یابد.	سرور از کلاینت می‌خواهد از یک پروتکل امن‌تر یا جدیدتر استفاده کند.
428	Precondition Required	سرور برای انجام این درخواست، نیاز به تعیین یک شرط دارد.	برای جلوگیری از مشکلات “آپدیت گمشده” در ویرایش‌های همزمان.
429	Too Many Requests	شما در یک بازه زمانی، تعداد زیادی درخواست ارسال کرده‌اید.	مکانیزم امنیتی Rate Limiting برای جلوگیری از حملات DoS و Brute-Force.
431	Request Header Fields Too Large	اندازه یک یا تمام هدرهای درخواست شما بیش از حد بزرگ است.	وجود کوکی‌های بسیار زیاد یا حجیم برای یک دامنه.
451	Unavailable For Legal Reasons	دسترسی به این منبع به دلایل قانونی مسدود شده است.	محتوای سانسور شده توسط دولت یا مسدود شده به دلیل نقض کپی‌رایت.

کدهای غیراستاندارد و رایج 4xx

برخی از پلتفرم‌ها و نرم‌افزارها کدهای خطای مخصوص به خود را ایجاد کرده‌اند که اگرچه رسمی نیستند، اما در عمل بسیار دیده می‌شوند.

کد	عنوان رایج	معنی و کاربرد	پلتفرم
499	Client Closed Request	کاربر قبل از دریافت پاسخ کامل از سرور، اتصال را قطع کرده است.	Nginx
444	No Response	سرور بدون ارسال هیچ پاسخی، اتصال را می‌بندد.	Nginx
420	Enhance Your Calm	(منسوخ شده) تعداد درخواست‌های شما بیش از حد بوده است.	Twitter

خطای 404 Not Found: صفحه‌ای برای نمایش وجود ندارد

خطای 404 بدون شک مشهورترین کد وضعیت در اینترنت است. این خطا زمانی نمایش داده می‌شود که سرور می‌تواند با موفقیت ارتباط برقرار کند، اما منبع یا صفحه درخواستی شما را در آن آدرس پیدا نمی‌کند. مثل این است که به آدرس یک فروشگاه بروید اما متوجه شوید آن فروشگاه هرگز در آنجا وجود نداشته یا جابجا شده است.

چرا خطای 404 برای سایت شما یک فاجعه است؟

1. تجربه کاربری (UX) ضعیف: کاربران را سردرگم و ناامید می‌کند.
2. آسیب به سئو: اگر صفحات مهم شما خطای 404 بدهند یا لینک‌های داخلی و خارجی زیادی به صفحات ناموجود داشته باشید، گوگل این را به عنوان یک سیگنال منفی از کیفیت پایین سایت شما در نظر می‌گیرد و می‌تواند تأثیر منفی بر رتبه سایت شما بگذارد.
3. از دست دادن ترافیک و فروش: کاربری که به صفحه 404 می‌رسد، به احتمال زیاد سایت شما را ترک خواهد کرد.

دلایل رایج بروز خطای 404:

1. تایپ اشتباه URL توسط کاربر.
2. حذف یک صفحه یا پست بدون ایجاد ریدایرکت مناسب.
3. تغییر URL (پیوند یکتا) یک صفحه.
4. لینک‌های داخلی یا خارجی شکسته (Broken Links).

خطای 403 Forbidden: شما اجازه ورود ندارید!

برخلاف خطای 404 که می‌گوید “صفحه پیدا نشد”، خطای 403 Forbidden می‌گوید “صفحه وجود دارد، اما شما اجازه دسترسی به آن را ندارید”. این خطا معمولاً به دلیل مشکلات مربوط به سطوح دسترسی (Permissions) فایل‌ها و پوشه‌ها روی سرور رخ می‌دهد. انگار که به درب یک اتاق رسیده‌اید، اما قفل است و شما کلید آن را ندارید.

چرا خطای 403 یک مشکل امنیتی است؟

این خطا مستقیماً با ساختار امنیتی سایت شما در ارتباط است. اگر به درستی پیکربندی نشود، می‌تواند نشانه‌ای از تنظیمات نادرست امنیتی باشد که ممکن است سایت شما را آسیب‌پذیر کند.

دلایل رایج بروز خطای 403:

1. سطوح دسترسی اشتباه برای فایل‌ها یا پوشه‌ها در هاست.
2. پیکربندی نادرست فایل .htaccess.
3. مشکلات ناشی از یک افزونه امنیتی.
4. محدودیت‌های اعمال شده توسط میزبان وب (هاستینگ).

خطای 401 Unauthorized: مشکل در احراز هویت

خطای 401 شباهت‌هایی به 403 دارد اما یک تفاوت کلیدی دارد: این خطا مشخصاً مربوط به احراز هویت (Authentication) است. سرور به مرورگر می‌گوید “برای دسترسی به این صفحه، شما باید ابتدا هویت خود را با اطلاعات معتبر (مانند نام کاربری و رمز عبور) ثابت کنید”. این خطا معمولاً در صفحات محافظت‌شده با رمز عبور، مانند صفحه ورود به پیشخوان وردپرس یا صفحات عضویت ویژه، رخ می‌دهد.

تفاوت کلیدی 401 و 403:

1. خطای 401: “شما هنوز هویت خود را ثابت نکرده‌اید. لطفاً وارد شوید.” (Authentication)
2. خطای 403: “شما هویت خود را ثابت کرده‌اید، اما سطح دسترسی لازم برای دیدن این صفحه را ندارید.” (Authorization)

دلایل رایج بروز خطای 401:

1. وارد کردن نام کاربری یا رمز عبور اشتباه.
2. مشکلات کش مرورگر یا کوکی‌ها.
3. تداخل با فایروال یا افزونه‌های امنیتی.
4. نیاز به لاگین مجدد به دلیل پایان یافتن نشست کاربری (Session).

سایر خطاهای مهم سری 400 که باید بشناسید

علاوه بر موارد بالا، چندین خطای دیگر نیز در این خانواده وجود دارند که آشنایی با آن‌ها خالی از لطف نیست:

1. خطای 400 Bad Request: این یک خطای عمومی است که می‌گوید درخواست ارسال شده توسط مرورگر به نوعی ناقص، معیوب یا نامفهوم بوده و سرور نتوانسته آن را درک کند. معمولاً به دلیل مشکلات کش، کوکی‌های خراب یا حتی بدافزار روی سیستم کاربر رخ می‌دهد.
2. خطای 410 Gone: این خطا از 404 قوی‌تر است. در حالی که 404 می‌گوید “صفحه الان اینجا نیست”، خطای 410 می‌گوید “این صفحه برای همیشه حذف شده و دیگر باز نخواهد گشت”. استفاده از این کد برای محتوای حذف شده دائمی، یک سیگنال واضح و بهتر برای موتورهای جستجو است.
3. خطای 429 Too Many Requests: این خطا زمانی رخ می‌دهد که یک کاربر در یک بازه زمانی کوتاه، تعداد زیادی درخواست به سرور ارسال کند. این یک مکانیزم امنیتی برای جلوگیری از حملات Brute-Force یا فعالیت ربات‌های مخرب است.

چگونه از بروز خطاهای 4xx پیشگیری کنیم؟ (اقدامات پیشگیرانه)

بهترین راه برای مدیریت خطاها، جلوگیری از وقوع آن‌هاست. در ادامه چند استراتژی کلیدی برای حفظ سلامت سایت و کاهش این خطاها آورده شده است:

• ممیزی منظم لینک‌های شکسته: به صورت ماهانه یا فصلی، با استفاده از ابزارهایی مانند Screaming Frog یا Ahrefs Site Audit، کل سایت خود را برای یافتن لینک‌های داخلی و خارجی شکسته اسکن کرده و آن‌ها را اصلاح کنید.
• استفاده صحیح از ریدایرکت 301: هرگاه URL صفحه‌ای را تغییر دادید یا آن را حذف کردید، حتماً یک ریدایرکت 301 از آدرس قدیمی به آدرس جدید (یا یک صفحه مرتبط) ایجاد کنید.
• مدیریت دقیق سطوح دسترسی: همیشه سطوح دسترسی کاربران را با دقت تنظیم کنید و از دسترسی‌های غیرضروری به بخش‌های مدیریتی جلوگیری کنید.بررسی منظم افزونه‌های امنیتی: تنظیمات افزونه‌های امنیتی خود را بازبینی کنید تا مطمئن شوید که به اشتباه دسترسی کاربران واقعی را مسدود نمی‌کنند.
• ایجاد یک صفحه 404 سفارشی: یک صفحه 404 جذاب و کاربردی طراحی کنید که شامل لینک به صفحات مهم سایت، فرم جستجو و راهنمایی برای کاربر باشد تا او را در سایت خود نگه دارید.

نحوه رفع ارورهای سری 400

بررسی کنید که URL وارد شده صحیح است: نحوه آدرس و پیوند باید صحیح باشد و URL مورد نظر باید وجود داشته باشد. شما می توانید از وب سایت Ryte’s Success برای کرال یک وب سایت و اطمینان از اینکه همه اهداف پیوند یک کد موفقیت 200 هستند ، استفاده کنید.
حافظه پنهان DNS خود را پاک کنید: ممکن است هنگام ذخیره شدن پرونده های DNS قدیمی کامپیوتر ، خطاها نمایش داده شوند. برای انجام این کار ، ipconfig/flushdns را از یک Command Prompt اجرا کنید.
حافظه پنهان مرورگر خود را پاک کنید: دلیل دیگر می تواند این باشد که نسخه ذخیره شده صفحه شما هنوز از خطای کد وضعیت 400 رنج می برد. در سابقه مرورگر خود ، می توانید حافظه پنهان خود را پاک کنید تا این مشکل برطرف شود.
پاک کردن کوکی های مرورگر: در حالی که در سابقه مرورگر خود هستید ، می توانید کوکی های خود را نیز پاک کنید. وقتی در سایت یا سرویس Google خطای درخواست بد دریافت می کنید ، این بهترین عمل است.

سوالات متداول درباره ارورهای 4xx

در این بخش به سوالات پرتکرار شما درباره کدهای وضعیت HTTP و مشکلات رایج پاسخ می‌دهیم.

نتیجه گیری

خطاهای سری 400 بخشی جدایی‌ناپذیر از مدیریت یک وب‌سایت هستند. اما نحوه برخورد شما با آن‌ها تفاوت را رقم می‌زند. این مقاله یک نقطه شروع و یک نقشه راه برای درک این خطاها بود.

هر خطا یک فرصت برای بهبود است. با دنبال کردن راهنماهای تخصصی که در این صفحه به آن‌ها لینک داده‌ایم، می‌توانید این مشکلات را به صورت ریشه‌ای حل کرده و در نهایت وب‌سایتی سالم‌تر، کاربرپسندتر و بهینه‌تر برای موتورهای جستجو داشته باشید.

اگر زمان یا تخصص فنی کافی برای مقابله با این چالش‌ها را ندارید، نگران نباشید. تیم پشتیبانی وردپرس آماده است تا تمام مشکلات فنی سایت شما را به صورت حرفه‌ای برطرف کند.